پيام
+
بچه که بودم تو بازيهام همش اداي بزرگ ترها رو در مي آوردم
بزرگ که شدم همش تو خيالم بر ميگردم به بچگي
بچه که بودم چه دل بزرگي داشتم
اکنون که بزرگم چه دلتنگم
کاش دلم به بزرگي بچگي بود
کاش همان کودکي بودم که حرفهاش
را از نگاهش مي شد خوند
کاش براي حرف زدن
نيازي به صحبت کردن نداشتم
کاش براي حرف زدن فقط نگاه کافي بود
کاش قلب ها در چهره بود
اما اکنون اگر فرياد هم بزنم کسي نمي فهمد
*پوريا*
92/10/9
گل يخ69
و دل خوش کرده ام که سکوت کرده ام
گل يخ69
:)