زندگی دانشجویی نوعی از زندگی است که امروزه تقریباً برای همه اتفاق می افتد.

زندگی آرمانگرایانه و مطالبه گرایانه،زندگی پر از دغدغه های درست و نادرست.

زندگی امتحان پر از لبخند و لبخند و ...

و اما زندگی پر از استرس های مخصوص آخر ترم!

فرق نمیکند که جلوی کلاس بنشینی یا عقب!

این مهم است که همه،موقع امتحان دوست دارند آخر کلاس بنشینند.

نه!منظورم اصلاً این نیست که همه میخواهند تقلّب کنند!

البته من خودم هم نه اینکه تقلب نکرده باشم!فقط یک بار  ترم 2 ...

عقب کلاس موقع امتحان آرامش عجیبی دارد.آرامش که داشته باشی،درس هم نخوانده باشی

حداقل یاد لالایی های استاد سر کلاس می افتی!همین نور،باریکه ایست در فضای تاریک

و مبهم و سرد و بی مهر امتحان دانشگاه.

به قول استادنا المهندس ... هیچکس از ارزیابی خوشش نمی آید اما راه چیست

که خداوند هم ارزیابی می کند.البته این کجا و آن کجا؟!

آنجا انسان متنفرتر میشد از امتحان که ببیند استادی ناراحت های خودش را روی برگه امتحان خالی کرده است

و خداوند اینگونه امتحان نمیکند!

راستی چرا دور بودن از استاد سرجلسه امتحان آرامش آور است حتی در این دانشگاهها؟

با استفاده از نظریه های جامعه شناسی و سیاسی و ...

میتوان پاسخ این سوال ها را داد.اما به زبانی خودمانی و دلی.دور بودن از استاد یعنی دور بودن از 

کسی که به خیال ما مساویست با منع تولید استرس!!

اما خداوند امتحان میگیرد ه به یاد او بیفتیم و به او نزدیک شویم برخلاف استادهای بالای سر آدم،کمک هم میکند!

حتی قلم را میدهیم که خودش روی برگه ما بنویسد که او سرنوشت نویس است

و به قول ملاصدرا:خداوند همه چیز میشود همه کس را!

البته از حق نگذریم امتحانات دانشگاه یک فایده بزرگ دارند:

اینکه همه و همه حداقل چندلحظه هم که شده قبل از امتحان قرآن - کاتالوگ و راهنمای استفاده از خود -

را در ذهن ورق میزنند و هرچند تا سوره هم که بلد باشند می خوانند.

از  آیه تا سوره بزرگی مثل سوره فیل.

بعضی ها هم 1000 تا قل هو ا... بلدند و هزارتایش را میخوانند !!!

همین باعث میشود که فراموشی زا فزاموش کنیم و از زندگی facebook ای

بیرون بیاییم و با حقایق رابطه برقرار کنیم و .... بگذریم!

اینجا امتحان میشوی تا ببینی کدام درس را می افتی یا نمی افتی

ولی خداوند امتحان میکند تا ببیند کدامین ما احسن عملاً است.

تا ببیند به کدامیک بهتر پاداش دهد!

اگر در امتحان جایی به تو سخت گذشت به یاد آور که:زیر پایت را داغ میکنند که راه بروی و پیش بروی.

نه اینکنه بایستی.

بعد از پایان امتحان دوران لذت شروع میشود!

دنبال لذت در دوران امتحان نگرد که نمیابی و دوران زندگی تماماً زمان امتحان است!