قلم به دست میگیرم تا بنویسم. اما کدامین قلم یارای آن همه عضق،عشق و عشق را دارد؟

چگونه میتوان شیدایی شهبازی ها را به تصویر کشید و کفت و نوشت؟

چگونه میتوان از اخلاص برونسی ها سخن گفت؟

از شهامت حاج احمدها ....

از نجوای شبانه باکری ها ....

از غیرت باقری ها ...

از علم شهریاری ها ...

از هویزه،شلمچه،بازی دراز،خرمشهر و ....

از کربلای 5 ،فتح امبین، رمضان و ...

حاج ابراهیم تو چقدر قشنگ معنای عزت را میدانستی ،سرت را دادی اما ....

و تو دستت را.و تو پایت را.و تو چشمت را.و تو ...

و تو گمنام شدی ...

بِسم رَبِّ الشُّهدا وَ الصِّدیقین.

رایة الشهدا دوباره به میدان آمد تا از نقطه های "شین" شهید بگوید.

خدایا توفیقش ده تا به "دالش" برسد....

نوشته شده در پنج شنبه 92/12/1ساعت 4:20 عصر توسط fatemeh نظرات ( ) |