حوض نقاشی
امروز برای مترقی شدن جامعه، مهم‌ترین شیوه‌های مشارکت اجتماعی را برای شما آموزش می‌دهیم. مدتی است مردم همه کارهایشان را در اینترنت می‌کنند. شاد می‌شوند، غمگین می‌شوند، طرف را تمام‌وقت و نان استایپ یا نون استوپ لایک می‌کنند. بعد عاشق می‌شوند، خواستگاری می‌کنند، ازدواج می‌کنند. فقط مانده در اینترنت بچه دانلود کنند. به همین مناسبت ما تا قضیه پیچیده نشده دستور غذای زیر را انجام می‌دهیم تا ذائقه شما هم تغییر کند. دوستان دقت کنند که اگر ویندوز کامپیوتر شما باگ داشته باشد بیشتر از عزیزانی که اپل دارند، طول می‌کشد تا بالا بیاید. عیبی ندارد. به جاش روی اپل فیلترشکن راحت نصب نمی‌شود. یعنی فکر نکنید کامپیوترتان بلند میشود و می‌رود هوا.) سریع انواع فیلترشکن را راه می‌اندازید تا یکی‌ش جواب بدهد. سپس وارد فیس‌بوک، توئیتر و خبرگزاری ... می‌شوید. چی پوشیدید و شب کجا دعوت هستید. بعد عکس‌های مهمانی دیشب را (البته با بریدن افراد دیگر در عکس) لود یا لاود لُد می‌کنید. تا اینجای کار خیلی طبیعی و معمولی است. البته این احتمال هست که از وقتی که عضو فیس‌بوک شدید وجه شاعرانه یا عارفانه یا فیلسوفانه وجودتان را کشف کرده باشید. اگر این طور است این خبر می‌تواند خبر زلزله، سیل، آتش‌سوزی جنگل، خشک شدن دریاچه ارومیه، بمباران در فلسطین، افتادن شهاب سنگ در روسیه، شادی پس از گل بازیکنان پرسپولیس (16-)، رسیدن تیم ملی ایران به فینال جام جهانی :) و چیزهای دیگر باشد. سریع دست به کار می‌شوید و انگشت اشاره خود را آماده می‌کنید. سپس انگشت مبارک را تکان تکان می‌دهید و لایک می‌زنید. و تمام.غذای شما آماده است خب. مشارکت اجتماعی شما تمام شد. خسته نباشی. حالا انگشت‌تان را باید آماده نگه دارید برای اتفاق بعدی. سلام ؛ حال من خوب است ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور همیشه فکر میکردم از دنیای مجازی تا واقعی فاصله زیادی هست ... فکر میکردم در دنیای مجازی میشود خودت بود ..میشود راحت حرف زد و از کسی نترسید ..میشود سرت را بالا بگیری و بگویی این نظر من است ...من این را می گویم ... ولی نه ..! اشتباه میکردی ...اینجا هم درست مثل دنیای واقعی دنیای دروغ و تعارف است ... اینجا هم اگر کسی نظر واقعیش را بگوید تو دلگیر می شوی ..درست مثل دنیای واقعی ... اینجا هم از تو پرسیده می شود ببخشیدخانوم شما تا حالا با چند پسر دوست بودی ؟! اینجا هم کسی تحمل حرفهای تو را ندارد و اگر به وبهایشان سر نزنی و کامنتی ارسال نکنی حرفهایت بی مزه و رخوت انگیز میشود ... گاهی دنیای مجازی از دنیای واقعی هم بی رحم تر می شود .. آن قدر که حتی دوستی که برایت دل می سوزاند را هم باور نداری ... به سرت میزند چند وقتی بگذاری وبروی ..چند وقتی همه بپرسن کجایی ؟ نیستی ..؟ و تو باشی و خودت را بزنی به نبودن ..کم کم می بینی که از یادشان میروی . از لینکهایشان خط میخوری و فراموش میشوی ...مثل دنیای واقعی ... مرگ مجازی هم عالمی دارد اما ... نازنین سلام صبح قشنگیست.شاد باش .لبخند بزن... همان حوالی بود در خاطرت گم شد.زیاد دور نبود فاصله دیروز و امروز ! به چشم بر هم زدنی ، به نفس کشیدنی! همین که تصمیم می گیری نباشی نیستی.عادلانه نیست عاشقانه اش پیشکش! تا عدل از نگاه جهان بینت چه باشد استاد مکتبی .بی خیال ... راستی یادت هست گفتم چشمانت را ببند و به دنیای بدون " ما " فکر کن؟ چشمانت را بستی اما تا نبینی ام. بی وقفه ! بدون تردید ! عاقلانه! گذشت اما باز آزمون و خطا! درسم را از برم دیگر اما مثل سابق مطمئن نیستم، به هیچ چیز حتی خودم! تو هم نباش فقط مومن باش به معجزه عشق که همه معادلات دقیق را به هم می ریزد. گذشت اما اگر چه تلخ... با همه تنبلی قبول شدم استاد! بی ارفاق تو! باز دلتنگی...باز روز دلگیر جمعه... باز هجوم ثانیه های بی تو روز دیگریست... نازنین سلام صبح قشنگیست شاد باش لبخند بزن... دل آدمی ...چه گرم می شود 
مواد لازم
فرد................................................یک عدد
جامعه...........................................یک پارچه
بحران اجتماعی............................به میزان لازم
کامپیوتر یا لپ‌تاپ یا موبایل فینگرتاچ........یک قبضه
انواع فیلترشکن........................هر چی بیشتر بهتر
موس یا ماوس....................................یک دانه
انگشت اشاره.....................................یک عدد
دستورالعمل
ابتدا کامپیوتر یا لپ‌تاپ را روشن میکنیم و منتظر می‌مانیم تا بالا بیاید.
وقتی دستگاه بالا آمد (توجه کنید که دستگاه بالا نمی‌آید.
وقتی در فیس‌بوک لاگ‌این یا لاوگ‌این یا لوگ‌این شدید اول توضیح می‌دهید که امروز چی خوردید
- سریع یک شعر جدید به عنوان استاتوس یا استتوس یا ایستیتیوس بگذارید.
- یا یکی از کرامات‌تان را با عکسی از آن حادثه مبارک منتشر کنید.
- اگر هم فیلسوفی‌تان منبسط شده، یک متن فلسفی ابراز کنید.
در این لحظه ممکن است یک خبر خیلی بد یا خیلی خوب یا خیلی معمولی بشنوید.
توجه کنید خبر هر چه بزرگتر و مهیب‌تر باشد بهتر. وقتی خبر را متوجه بحران شدید
روی صفحه طرفداران، معترضان، منتقدان، همدردان، هم‌شادان، یاران، دشمنان و غیره مربوطه می‌روید.
که مردم به آن شادمانی بی سبب می گویند . . .
با این همه اگر عمری باقی بود
طوری از کنار زندگی می گذرم
که نه دل کسی در سینه بلرزد
و نه این دل نا ماندگار بی درمانم . . .
تا یادم نرفته است بنویسم:
دیشب در حوالی خواب هایم ، سال پر بارانی بود . . .
خواب باران و پاییزی نیامده را دیدم
دعا کردم که بیایی
با من کنار پنجره بمانی ، باران ببارد
اما دریغ که رفتن ، راز غریب این زندگیست
رفتی پیش از آن که باران ببارد . . .
می دانم ، دل من همیشه پر از هوای تازه باز نیامدن است !
انگار که تعبیر همه رفتن ها ، هرگز باز نیامدن است
بی پرده بگویمت :
می خواهم تنها بمانم
در را پشت سرت ببند
بی قرارم ، می خواهم بروم ، می خواهم بمانم ؟!
هذیان می گویم ! نمی دانم . . .
نه عزیزم ، نامه ام باید کوتاه باشد
ساده باشد ، بی کنایه و ابهام
پس از نو می نویسم:
سلام! حال من خوب است
اما تو باور نکن . . .
به یک احوالپرسی ساده...
به یک گوش دادن خالی ...بدون داوری!
به یک دعوت کوچک به صرف یک فنجان قهوه !
به یک غافلگیری :به یک خوشحال کردن کوچک ...
به لبخند!
| Design By : Pichak |
بچه که بودم،از معلم گرفته تا خانواده و اطرافیان،همه بهم میگفتن آخرش دکتر میشی،خودم دلم میخواست مهندس مکانیک بشم،اخرش شدم مهندس آب...این یعنی:هرچه خدا خواست همان میشود ...آنچه دلم خواست نه آن میشود
